یه مرد بود یه مرد

خودمونیم

پشت این دیوار های بلند

یه مرد 

تنها

توی تاریکی

داره اشک می ریزه

تا باز دوباره 

بتونه سر بلند و پر غرور

جلوی تمام زخم هاش و درد هاش

مثل کوه 

به ایسته

این لحظه هایی که فقط باید 

با خودش باشه

تنها

 اشک های یه مرد

دیدنی نیستن